www.parowozy.com.pl

Ty2-1226

Towarzystwo "TABU" też nie ma etatów. Poza godzinami pracy, poza rodzinami, poza naszym miejscem na ziemi (gdzieś w Polsce), poza wyprawami w teren robimy jeszcze Waszą kolejową "działkę".
Przyjmuję do wiadomości, że miłośnicy kolejnictwa i ich organizacje są w stanie tylko zajmować się fizyczną konserwacją pojazdów szynowych. Sprawy natury prawno-administracyjnej Was przerosły.
Czy dobrze zrozumiałem?

Ariel Ciechański

Ty2-1226

Sprawia to wrażenie, jakby były zabytki lepsze i gorsze. Te które zasługują na ochronę, bo zajmuje się nimi organizacja X oraz te którymi nikt się nie zajmuje lub zajmuje się nimi całkowicie z własnej inicjatywy, bez wsparcia organizacji Y. Czyli klasyczne zabytki drugiej kategorii. Trudno uwierzyć, że z ust społecznika, członka organizacji pozarządowej zajmującej się ratowaniem zabytków pada takie sformułowanie, a jednak.

P.Mierosławski

P.Mierosławski

Ariel Ciechański

AXEL

Zaczęło się od Ol49-18 a kończy zarzutami, że nikt nic nie zrobił. Na mój telefon do konserwatora zabytków dostałem odpowiedź, że lokomotywa jest wyprodukowana po roku 1945, nie jest jedynym zachowanym egzemplarzem więc jej wpis w rejestr nie będzie taki oczywisty. Inaczej miałaby się sprawa gdyby wystąpił o to właściciel na co liczyć nie mogliśmy. To że była rozpoczęta procedura nie załatwiło sprawy jak widać. Zapis o tym tak samo jak się pojawił tak i zniknął z dokumentów przetargowych. Sprawa Olki rozegrała się bardzo szybko i po cichu. Moim zdaniem winien tu jest Dyrektor Lubelskiego NZ-tu i Urząd Konserwatora który ociągał się z procedurą wpisu.

Co do EP05 sam zanosiłem dokumenty do konserwatora łącznie z białymi kartami. Do dziś co ?? CISZA !!!

KLAN PALUCHOWSKICH

schlottermeyer

Myślę, że papierkiem lakmusowym kondycji "systemu ochrony prawnej zabytków kolejnictwa w RP" będzie finał rozbiórki par. W-wa Wileńska. Możnaby w tym miejscu zrobić też konkurs na najbardziej absurdalne uzasadnienie wyroku, do zapadnięcia którego mamy zresztą jeszcze sporo czasu... Taka świadomość również i mi daje podstawy do "dobrego samopoczucia" (w znaczeniu "systemowym").

Ty2-1226

Witam,
Moje pytania świadomie mają prowokacyjny charakter, więc proszę się za nadto nie unosić. Wink

Jak już pisałem nie znam środowiska i tego całego bagażu zależności i układów. Cieszę się, że mogę poznać problemy miłośników kolejnictwa.
Zdaję sobie sprawę, że są różne animozje i żale. Nie stawiam żadnego znaku równości między różnymi organizacjami. Era to inna bajka. Mam tego pełną świadomość. W odróżnieniu od innych nie oczekuję od tej organizacji, że będzie ona wchodziła w zatarg z PKP, czyli podcinała gałęzi na której siedzi, jako twór powołany do życia przez to samo PKP. Nie mniej jednak dostrzegam, że i ona na miarę swoich możliwości i miejsca w szeregu stara się coś dla zabytków kolejnictwa zdziałać.
Wypada się zgodzić z P.Mierosławskim, że wadliwie działa system ochrony i opieki nad zabytkami. Zdaje się, że Ariel Ciechański podziela ten pogląd i słusznie.
Rzecz w tym jednak, by nie trzeba było dokonywać dramatycznych wyborów o których pisze Ariel. Co przez 20 lat nowej i demokratycznej RP zrobiły organizacje w sprawie zmiany przepisów? Nie wiem. Chciałbym się dowiedzieć, czy był i czy jest prowadzony jakiś (jakikolwiek) lobbing w tym kierunku i przy użyciu jakich metod.
Wiem o inicjatywie Fundacji Era Parowozów w sprawie zmiany przepisów:
[link widoczny dla zalogowanych]
O innych inicjatywach jakoś cicho.
Z wypowiedzi Ariela Ciechańskiego i P.Mierosławskiego zdaje się przebijać taka myśl przewodnia: to co nie nasze (nie naszej organizacji) to nas nie interesuje, niech to za nas zrobią inni, za nasze zasługi powinni nosić nas na rękach. Może to mylne odczucie, ale taki jest ton Waszych wypowiedzi Panowie.
Nie mamy aż tak wielu parowozów. Zdaje się, że coś około 300 (jeśli się mylę, to proszę mnie poprawić). Cieniutko. I z tego mamy jeszcze wyboru dokonywać? Przecież część z tych maszyn nadaje się już tylko na "dawców narządów", czyli magazyn części zamiennych.
Postępowanie formalne, w tym składanie i pilnowanie zawiadomień u prokuratorów, czy konserwatorów to podstawa. Jeśli tego nie będzie się pilnować, jeśli nie będzie się pilnować drogi administracyjno-prawnej i karno-prawnej to i z tej protezy ochrony zabytków nic nie będzie. Na sprawach jednostkowych tworzy się całość ochrony zabytków!
Samopoczucie chyba jednak nie powinno być aż tak dobre.
Powtórzę raz jeszcze: proszę nie wymagać ode mnie bym za właściciela zabytku oraz konserwatora zajmował się rzeczywistą ochroną. Nie mam ku temu żadnych uprawnień. Nie mam nawet takiego prawa!
Odpowiadając Klanowi Paluchowskich. Ty2-1226 zasługuje na dokładnie takie samo zainteresowanie, jak każdy inny zabytkowy parowóz, także te na chodzie, lśniące nową farbą. Zasługuje na taką samą uwagę, jak dach nad już zabezpieczonymi parowozami. Właśnie dlatego, że to także parowóz.
Skanseny w polskiej rzeczywistości prawnej to fikcja. Muzea z prawdziwego zdarzenia działają w oparciu o przepisy ustawy o muzeach. I tu moje pytanie. Czy poza warszawskim Muzeum Kolejnictwa i jaworzyńskim Muzeum Przemysłu i Techniki (chyba tak to się nazywa?) istnieje inne muzeum zajmujące się zabytkową techniką kolejową?
W sprawie EP05-18(29) wiem, że kilka osób pisało (zdaje się, że pomiędzy 2006 a 2009). Wystosowaliśmy pismo do konserwatora z żądaniem wyjaśnienia dlaczego nic w tej sprawie nie zrobiono. Nie zostawimy tego tak jak jest. O odpowiedzi poinformuję.
W kwestii Ol49-18 proszę tego nie traktować jako zarzutów. To raczej smutna konstatacja, że konserwator nie zareagował, środowisko miłośników kolejnictwa liczyło na dobrą wolę PKP (próbując przy tym reagować), a ta ostatnia i tak zrobiła swoje, czyli sprzedała parowóz na żyletki.

P.Mierosławski

KLAN PALUCHOWSKICH

Ariel Ciechański

Ariel Ciechański